Πάει ο παλιός ο χρόνος

Πάει ο παλιός ο χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά Καλή χρονιά χρόνια πολλά καλή χρονιά χρόνια πολλά Χαρούμενη, χρυσή Πρωτοχρονιά ! Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά ήρθε ο νέος με τα δώρα με τραγούδια με χαρά Καλή χρονιά χρόνια πολλά καλή χρονιά…

Ποδηλάτες

Στο Doodle της 29ης Ιουνίου, η Google παρουσίασε κινούμενη εικόνα προς τιμήν των 100χρονων της Γαλλικής Ποδηλασίας. Πρόκειται για δύο ποδηλάτες εν κινήσει και σε διαφορετική θέση, σε χρώματα μωβ και μαύρο. Η κίνηση είναι αέναη, η προσπάθεια των ποδηλατών επικεντρωμένη στους δυο τροχούς των ποδηλάτων τους. Το φόντο η Γαλλία! Ποδηλάτες έχει ζωγραφίσει και…

Celia Cruz – Oye! como va?

Αβάνα – Κούβα Γεια σου τι κάνεις; Εγώ εδώ είμαι καλά στο Cotton Club χορεύω τη ρούμπα τη ρούμπα ώσπου να ‘ρθει το πρωί Πίσω μου δεν κοιτάζω μόνο τη πίστα καθώς στο μπαρ τα ποτήρια συνέχεια αδειάζουν κι οι χορευτές στης ρούμπας το ρυθμό ολοένα γυρνούν. Απ’ το πρωί στις παραδείσιες του νησιού πλατειές…

Ο Τοιχος / The Wall

Ο Καβάφης έγραψε τα Τείχη, οι Pink Floyd τον Τοίχο. Τι χαρακτηρίζει έναν τοίχο; Το αδιαπέραστο, ο όγκος, η απόκρυψη, η σκιά, το ύψος, η παγωνιά, η αυστηρότητα, το μυστικό κ. ά. Τι χρειάζεται ένας τοίχος για να γίνει; Τα τούβλα ή οι πέτρες, το αλφάδι, το μυστρί, η λάσπη. Οι τοίχοι υπηρετούν την έννοια…

Στιγμές – Ευτυχισμένος χρόνος

Περασμένες στιγμές μοιάζουν παρούσες στο πέρασμα του χρόνου… Κρατούν τη δύναμη τους από τη δική μας ανταπόκριση. Όσα μας άρεσαν – αυτά ανεξίτηλα στη μνήμη παραμένουν – και είναι τόσο λίγα…Ας γινόταν οι στιγμές οι ωραίες να ‘ναι περισσότερες… Αυτό και μόνο εύχεσαι στο πέρασμα του νέου χρόνου! Ευχές ευτυχισμένος χρόνος Madonna “Give it to…

Χρόνια Πολλά

Χριστούγεννα σήμερα! Ένας ήλιος αρχίζει σιγά σιγά να βγαίνει η μέρα προμηνύεται ηλιόλουστη. Οι ριπές του αέρα που ανακινούσαν τα φύλλα των φυτών στο μπαλκόνι ξάφνου έγιναν ανεπαίσθητες, το ίδιο και οι λιγοστές σκέψεις – μάλλον εικόνες, απ’ το χθεσινό βράδυ, καταλάγιασαν, παραχώρησαν τη θέση τους στην αίσθηση της νέας μέρας που προβάλλει απ’ το…

Ebony & Ivory

Ήταν η αρχή: Φώτα, μουσικές το φως ήταν παντού διάχυτο Έλαμπε στα πρόσωπα, στις καρδιές που ήταν γεμάτες ελπίδες, χαρά, μουσικές εξαίσιες θεϊκές. Το φως αστραποβολούσε παντού, ποτήρια υψώνονταν, γέλια πρόσωπα χαμογελαστά – παντού έρεε άπλετο το φως των αχτίδων της ζωής. Μια νύχτα μαγική που στερέωσε το νήμα μιας ένωσης που έμελλε να διαρραγεί μόνο…

Jump!

H ζωή του φωτογράφου που έκανε 100 εξώφυλλα στο Life μετά την έξοδο του από την Αυστρία για τις ΗΠΑ όταν αποφυλακίστηκε με χάρη.
Στη δεκαετία του ’20 ο νεαρός φωτογράφος πηγαίνει εκδρομή στις Αυστριακές Άλπεις με τον πατέρα του με τον οποίο δεν τα πηγαίνει καλά εξ αιτίας του δύστροπου χαρακτήρα του τελευταίου ο οποίος γλυστράει και πέφτοντας στο ποτάμι κτυπάει στο κεφάλι και μένει καθηλωμένος δίπλα στα παγωμένα νερά.

Διασχίζοντας τα Δαρδανέλια

Το πλοίο προχωρούσε στην ατάραχη θάλασσα. Είχαμε ανέβει στη Disco όπως γινόταν κάθε βράδυ. Από τις τζαμαρίες γύρω, αντανακλάσεις από τα φώτα των απέναντι πολιχνών των στενών των Δαρδανελλίων καθώς η μια διαδεχόταν την άλλη. Καθισμένοι στους αναπαυτικούς καναπέδες πίναμε το ποτό μας. Η πίστα ήταν περίπου άδεια μόνο ένα ζευγάρι χόρευε. Στους δυο διαδρόμους κόσμος πηγαινοερχόταν άλλοι στο κατάστρωμα έξω κοιτούσαν τη θέα μέσα στη σκοτεινή νύχτα

Istanbul: Στο σταυροδρόμι των πολιτισμών

Επισκέφθηκα προ ημερών πάλι τη Κωνσταντινούπολη. Ένα μέρος που δε μοιάζει με κανένα άλλο. Κτισμένη στο σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής προσφέρει το δυτικό στοιχείο μαζί μ’ εκείνο της Ανατολής – κι αυτό συνιστά την οφορφιά και την ιδιαιτερότητα αυτής της πόλης των 12 και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων – συμπεριλαμβανόμενης της Ανατολικής ακτής, της Δυτικής και των γύρω περιοχών

Ψηφιακός κόσμος

Πάντα μ’ άρεσε να βλέπω ταινίες στη TV. Η παλιά μου τηλεόραση δεν μπορούσε να αντικαταστήσει το σινεμά. Έτσι πήγαινα σινεμά με αποτέλεσμα να πληρώνω 7 και πλέον ευρώ και πολλές φορές η ταινία ήταν κάτω του μετρίου. Από την άλλη δεν μπορούσα να δω ικανοποιητική εικόνα στην υπάρχουσα τηλεόραση (μικρή οθόνη, άτονα χρώματα). Με…

Ιταλική Ριβιέρα – Πόρτο-φίνο 2

Έχω πάει στο Πόρτο Φίνο εδώ και κάποια χρόνια. Θυμάμαι το άγαλμα του Κολόμβου στη Γένοβα. Τη διαδρομή από τη Γένοβα στο Πόρτο Φίνο. Το γραφικό λιμανάκι με τα σκάφη, τα καφέ… Είχαμε πιεί έναν ωραίο esprseso freddo με λυωμένη ζάχαρη σε μικρό κανατάκι φερμένη, τα μικρά πολυτελή καταστήματα με όλες τις Ιταλικές πασίγνωστες μάρκες….

Tatarak – τα κρινα του ποταμου

  Τίτλος: Ταταράκ Τα κρίνα του ποταμού (Sweet Rush)Σκηνοθεσία: Andrzej WajdaΠρωταγωνιστούν: Krystyna Janda, Pawel Szajda, Julia PietruchaΕίδος: ΔραματικήΈτος: 2009Χώρα παραγωγής: ΠολωνίαΑξιολόγηση: 💚💚💚💚 Απ’ τα καλύτερα έργα της σεζόν. Μια ελεγεία στο χρόνο και το θάνατο. Από το διάσημο σκηνοθέτη Αντρέι Βάιντα. Δύο παράλληλες ιστορίες – της ηθοποιού – Krystyna Janda, που υποδύεται το ρόλο και…

Tango

Το ταγκό είναι ξεχασμένος πια χορός. Διδάσκεται σε χοροδιδασκαλεία για ορισμένους που είναι οπαδοί των retro χορών. Χορός που υποδηλώνει το πάθος και την ένταση —πράγματα που έχουν εκλείψει στην εποχή μας. Ωστόσο πολλά κινηματογραφικά έργα περιέχουν σκηνές μ’ αυτό το χορό. Γυρισμένο το 1992 είναι το μοναδικό έργο – “Scent of a woman (Άρωμα…

Εορταστική ατμόσφαιρα

Βγήκα στα μαγαζιά, κόσμος, κίνηση, αυτοκίνητα,όλοι κρατούσαν πακέτα. Μα που βρίσκουν τα λεφτά αφού η χώρα διέρχεται κρίση; Ο Γιάννης Ραγκούσης μίλησε το πρωί και είπε για 12 μπωφόρ τρικυμία, ότι το καράβι πρέπει να βγει απ’ την τρικυμία και να πιάσει λιμάνι. Ωστόσο – σίγουρα τα εστιατόρια ήταν γεμάτα, το ίδιο και τα καφέ.Βέβαια…

Απορίες

Είναι ν’ απορείς; Πασοκ και ΚΚΕ βρίσκονται “στα μαχαίρια”. Αναμενόμενο ήταν μετά από τις σφοδρές επιθέσεις της Παπαρήγα σε όλο το απώτερο και απώτατο παρελθόν! Οι ξένοι οίκοι μας θεωρούν κάτι σαν “απολωλός πρόβατο” με όλα τα προβλήματα στα δημοσιο-οικονομικά που έχουν διογκωθεί παρελθομένου του χρόνου. Σπάταλο γαρ κράτος, υπερτραφής δημόσιος τομέας, εισπρακτική δυσκαμψία, φοροαπαλλαγές, φοροδιαφυγή κλπ. Ο…

Φυγή

Δεν ξέρω, σήμερα σκέφτηκα το παλιό σπίτι που θα μπρούσα να είχα συναντήσει στην εκδρομή στο χωριό. Εδώ πνιγόμαστε από τις πολυκατοικίες – συστατικά μιας ξέφρενης πορείας στο πουθενά

Ο Νόμος

Έπρεπε να πάω στη ΔΕΗ – η ώρα ήταν 1:15. Ως γνωστό η ΔΕΗ κλείνει στη 1:30. Ο λογαριασμός ήταν ήδη ληγμένος και έπρεπε να προλάβω γιατί είναι μπελάς να τον πληρώνεις αν πρόκειται να κοπεί