Κώστας Καρυωτάκης 1896 – 1928 (3)

1. Ειμαστε Κατι Ξεχαρβαλωμενες Κιθαρες ¹⁹²⁰

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος, όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.

Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ’ άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.

Eίμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.

Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Mας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε. ( ˘︹˘ ) γράφτηκε σε ηλικία 24
Αξιολόγηση (προσωπική) ποιήματος 💚💚💚💚

◊ Πηγή

Ξεχαρβαλωμένες Κιθάρες

Πρέβεζα Τηλεοπτική Σειρά 2009, Σκηνοθεσία Τάσος Ψαρράς

---

“Η ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε.”

— Κώστας Καρυωτάκης – Ποιητής

---