Η Χίμαιρα πέταξε απ’ το ανοιχτό παράθυρο και τράβηξε προς το λιμάνι, τον ποταμό, τη θάλασσα. Δεν πιάνεται μια Χίμαιρα – εκδ. Εστίας 2014 σελ. 55
Μ. Καραγάτσης Η Μεγάλη Χίμαιρα
Σύμφωνα με το Λεξικό του Δημητράκου η Χίμαιρα είναι πλάσμα φανταστικό, μάταιο ονειροπόλημα, φαντασία. Στη Μυθολογία αναπαριστάται με κεφάλι και σώμα λιονταριού, με κεφάλι και λαιμό αίγας φυτρωμένο στη ράχη του και φίδι για ουρά. Στο όνειρο της Μαρίνας του μυθιστορήματος συγχέεται με τον μυθικό γύπα.
Τοποθεσία: Σύρος, Κυκλάδες – Πισκοπιό (Αριστοκρατικό προάστιο 4,5 χλμ από Ερμούπολη)
Έτος: 1936 Α΄γραφή
Είδος: Μυθιστόρημα
Θεατρική μεταφορά: Θέατρο Πορεία 2014
Σκηνοθεσία Δημήτρης Τάρλοου
Τίτλος: Η Μεγάλη Χίμαιρα
Χαρακτήρες: Μαρίνα, Γιάννης, Μηνάς
Συγγραφεύς: Μ. Καραγάτσης
✒ Α΄έκδοση 1936
Όλα τα Μυθιστορήματα έχουν αρχή, μέση, τέλος. Εδώ θα ξεκινήουμε απ’ το τέλος: Μετά από την αποτυχία του γάμου της Γαλλίδας Μαρίνας με τον Έλληνα πλοιοκτήτη Γιάννη για διάφορους λόγους – προεξαρχόντων της διαφορετικότητας της νοοτροπίας των χωρών τους σε μια εποχή που είχε ξεκινήσει η παρακμή της Σύρου φέρνοντας τη δυσπιστία σε ό,τι ξενόφερτο, της δυστροπίας της πεθεράς της απέναντι της – τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, της σχέσης της με τον Μηνά, η Μαρίνα βλέπει την αναζήτηση του Ιδανικού της να οδηγείται σε ένα απελπισμένο αδιέξοδο
Η Μοίρα λοιπόν εδώ παίρνει το Α΄ρόλο δια της πένας του συγγραφέα: Έρωτας με θάνατο συμβαδίζουν αποφαίνεται με τον αμετάκλητο χρησμό της. Τα δύο καράβια που οι ήρωες είχαν επιβιβασθεί το “Μαρίνα” και το “Η Μεγάλη Χίμαιρα” γίνονται κι αυτά χρησμοί της Μοίρας καθώς συνδέονται ονοματολογικά.
Καμμιά φορά ο έρωτας είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα
Jean-Luc Godard – Ταινία Vivre sa vie
Μόνη λύση θα ήταν η αυτοκτονία σκέπτεται με τρόμο… όμως την πραγματοποιεί, πέφτοντας στα νερά της θάλασσας της Σύρου. Κι το Μυθιστόρημα τελειώνει ως εξής:
📜 Βλέπε σχετικά εδώ
Τα κεφαλόπουλα σκόρπισαν τρομαγμένα. Τρύπωσαν οι γωβιοί μες τα θαλάμια τους. Η πέρκα έκανε σαν τρελή. Μονάχα ο κάβουρας κατέβηκε απ’ το βράχο του αργοπερπατώντας σα να μην έγινε τίποτα. Και με δαγκάνες ανοιχτές στραβοδρόμησε προς την καινούργια του τροφή. ΤΕΛΟΣ
Η Μεγάλη Χίμαιρα – Το Τέλος
