Ένα καταπληκτικό ντοκυμαντέρ προέβαλλε χθες βραδυ η Σκαι τηλεόραση. Επρόκειτο για το ντοκυμαντέρ του National Geographic για τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης. Η νέα γενιά των αρχιτεκτόνων προσανατολίζεται στη χρήση της “πράσινης ενέργειας” αντί της συμβατικής που εξοικονομεί περί το 50% της ηλεκτρικής κατανάλωσης με στόχο την αποτροπή της περαιτέρω επιβάρυνσης σε θέρμανση του πλανήτη. Τεράστια σχέδια εκπονούνται για ουρανοξύστες ύψους 350 μέτρων ύψος, με παράλληλη μέριμνα για ανοιχτούς χώρους σ’ αυτούς πρασίνου.
Αυτό που εντυπωσίαζε στο φιλμ ήταν η δεξιοτεχνία των εργατών – το πως εργαζόντουσαν κυριολεκτικά κρεμασμένοι στο άκρο των μαρκιζών των πιο ψηλών ορόφων, πως ανέβαιναν στους πανύψηλους στύλους, πως κρεμιόντουσαν στους δοκούς και στα περιστύλια του υπό κατασκευήν κτιρίου, πως συναρμολογούσαν τα επι μέρους εξαρτήματα των προσόψεων – παράθυρα που άνοιγαν κλπ. Η άποψη της Νέας Υόρκης από ψηλά ήταν ανυπέρβλητη. Πλήθος ουρανοξυστών να αγγίζουν τα σύννεφα, στους δρόμους οι πεζοί να περπατούν αμέριμνοι με τα ψώνια τους με τον ήλιο να παιχνιδίζει στις προσόψεις των κτιρίων – πράγμα που σήμαινε πως οι ουρανοξύστες αυτοί δεν είνα κτισμένοι κοντά αλλά έχει μεριμνηθεί η κατάλλη απόσταση να τους χωρίζει. Στο βάθος η θάλασσα, γαλάζια ενωνόταν με το γαλάζιο του ουρανού.
Μεγαλειώδεις κατασκευές, αριστοτεχνικά σχέδια, γυαλί, κρύσταλλο, σχιστόλιθος, υπόγεια σε βάθος 20 μέτρων, αίθρια, δένδρα, χώροι πρασίνου και αναψυχής – όλα αυτά μέσα στα πανύψηλα αυτά κτίρια ουρανοξύστες (skyscrapers), όπου εργάζονται οι υπάλληλοι των πολυεθνικών εταιρειών, των τραπεζών, κλπ. Από την άλλη οι αρχιτέκτονες αυτών των μεγαλεπίβολων κατασκευών – με στόχο όχι το κέρδος πρώτιστα αλλά την υλοποίηση της ιδέας που είχαν στο μυαλό τους – ανεξάρτητα από συμβιβασμούς σε κόστος – ειδικά για τα πράσινα κτίρια που το κόστος κατασκευής τους ανέρχεται σε 20% περίπου περισσότερο από τις απλές συμβατικές κατασκευές.
Όμως το σχέδιο του αρχιτέκτονα κανένα εμπόδιο δεν μπορούσε να σταματήσει – ούτε η μεταφορά των γιγαντιαίων εξαρτημάτων που έφθαναν τους 40 τόννους, ούτε η επικινδυνότητα της ανύψωσης τους σε κάθε όροφο με τους τελευταίου τύπου γερανού – μοναδική σκέψη ήταν η προσήλωση και η σχολαστικότητα των εργατών στο έργο της ανύψωσης και της συναρμολόγησης. Πραγματικά η δυνατότητα της ανθρώπινης σκέψης, επινοητικότητας, δύναμης και αφοσίωσης σ’ όλο της το εύρος.
Μόνο γι’ αυτούς τους ουρανοξύστες – που δεν είναι ένας ή δύο αλλά πάρα πολλοί – σχεδόν μια πόλη σπαρμένη με τους μεγαλειώδεις ουρανοξύστες της, αξίζει κανείς να πάει στη Νέα Υόρκη. Μια Νέα Υόρκη με το πιο σύγχρονο ένδυμα που μπορεί αυτός ο αιώνας που βαδίζει στο τέλος του να προσφέρει. Μια πόλη που θέλει να λύσει τα προβλήματα που η προηγμένη τεχνολογία της σύγχρονης εποχής δημιούργησε – με μια αντίληψη παγιωμένη για την πράσινη ανάπτυξη, την πράσινη ενέργεια για τη σωτηρία του πλανήτη Γη από τα δεινά που η υπερθέρμανση λόγω της υπέρμετρης ενεργειακής κατανάλωσης έχει επιφέρει.
[Σχετικό Αρθρο]