Από τους πιο γνωστούς έθνικ χορούς είναι η Σάμπα. Πατρίδα της η Βραζιλία όπου οι ήχοι της δεν ξεχύνονται μόνο κατά το καρναβάλι του Ρίο αλλά σε όλη την καθημερινότητα των δρόμων, των καφέ, στα διάφορα μέρη των αστικών κέντρων. Εκπρόσωπος της μουσικής κατά κύριο λόγο είναι ο Σέρτζιο Μέντες και ακολούθησαν και άλλοι αυτή την παράδοση.

Παράδοση που εξαπλώνεται σε όλα τα κράτη της Λατινικής Αμερικής με διάφορες παραλλαγές πλην της Αργεντινής που έμβλημα της έχει το Τάγκο – χορός περιπαθής, σε αντίθεση με τη Σάμπα που είναι άκρως χαρούμενος και σε γρήγορο τέμπο – κρατώντας ωστόσο κάποια στοιχεία ηδυπάθειας κι αυτός. Στην Κούβα ανάλογος χορός είναι η Σάλσα – γρήγορος ρυθμός με ξέφρενες χορευτικές φιγούρες κι αυτός.

Εκπρόσωποι αυτής της μουσικής εκτός από το Βραζιλιάνο Σέρτζιο Μέντες /Sergio Mendes είναι η Σίλια Κρουζ /Celia Cruz, ο Τίτο Πουέντε /Tito Puente με τα τύμπανα του, ο Κάρλος Σαντάνα /Carlos Santana, η Κουβανικής καταγωγής Γκλόρια Εστέφαν /Gloria Estefan.  Σήμερα πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν τους εξωτικούς λάτιν χορούς κι έτσι προστρέχουν στις σχολές χορού. Σε μια βραδιά οργανωμένη από μια σχολή δεν θα μπορούσε να λείπει το Τάγκο και η Σάμπα.

Το ζευγάρι που χόρευε Σάμπα ήταν τέλειο. Συγχαρητήρια! τους είπαμε συνεπαρμένοι από το ρυθμό που είχαν μεταξύ τους με τις γρήγορες φιγούρες. Στροβιλίζονταν στην πίστα με τον ενθουσιασμό που δίνουν στη ψυχή και στο σώμα οι γρήγοροι ξέφρενοι ρυθμοί της μουσικής. Αυτές οι χώρες πραγματικά έχουν το ρυθμό και το χορό μέσα στο αίμα των κατοίκων τους, κι εμείς πάντα θα μένουμε με τη μαγεία των ρυθμών της μουσικής τους.