Στο παλιό μας σπίτι είχαμε πίσω μεγάλη αυλή γεμάτη χαμομήλια την άνοιξη στα πλαϊνά παρτέρια αλλά και με συκιές. Μαζεύαμε σύκα που τα λέγαμε βασιλικά δηλαδή, “τροφή του βασιλιά” μας είχαν πει. Σε ένα τσιμεντένιο πλάτωμα από τη πλευρά της μάντρας της διπλανής αυλής είχε και μια τραμπάλα. Από την άνοιξη και μετά, τα μεσημέρια κάναμε τραμπάλα, κόβαμε και σύκα: μεγάλα, πρασινωπά με σκούρες ανταύγειες, κάποια άλλα ήταν σκούρα σχεδόν μαύρα, που μόλις τα ξεφλούδιζες να τα φας προβάλανε άσπρα απ’ όπου μέσα αναδυόταν το άρωμα από τη διάστιχτη με τα άσπρα στίγματα κοκκινωπή λαχταριστή όψη τους.

Έτσι τα σύκα μπήκαν στη ζωή μας. Σήμερα δεν είναι προσβάσιμες πια τέτοιες συκιές. Λύση τα σύκα από το μανάβη του σουπερμάρκετ το καλοκαίρι. Το χειμώνα όμως υπάρχουν τα ξερά σύκα. Συσκευασμένα στη σειρά αποτελούν μια πρώτης τάξεως διατροφική συνήθεια (λιχουδιά) – πρωτίστως γιατί δεν περιέχουν ζάχαρη.

Μια εξαίρετη λιχουδιά είναι όταν επικαλύπτονται με μαύρη σοκολάτα. Μια ντελικάτη γεύση φρούτου και τραγανής σοκολάτας. Άλλος τρόπος αξιοποίησης του καλοκαιρινού αυτού φρούτου είναι να βράσουν, να γίνουν γλυκό και μετά να σερβιριστούν με παγωτό καϊμάκι περιχυμένο με το σιρόπι του βρασίματος. Όμως τα συσκευασμένα σύκα Ταξιάρχη Ευβοίας με επικάλυψη μαύρης σοκολάτας και τριμμένο αμύγδαλο, είναι ένα έδεσμα προσιτό στο κατάστημα αναλόγων ειδών – αν δεν υπάρχουν στο σουπερμάρκετ.

Μια λαχταριστή λιχουδιά που μας έρχεται από τη γειτονική μας βόρεια Εύβοια όπου παράγονται, συσκευάζονται, διατίθενται στο εμπόριο τα ωραία άσπρα ξερά σύκα, μαζί με άλλες ποικιλίες τους ◊ Συναφές άρθρο Σύκα Ταξιάρχη εδώ

σχετικά

• 

•