Αν δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει ζωή: Στο “Αναζητώντας τον Έρικ”, ένας αληθινός ποδοσφαιριστής, εμπλέκεται στη άχαρη και μουντή ζωή του ταχυδρομικού υπαλλήλου κάνοντας τον να αναβιώσει τη σχέση γάμου του που είχε παλιά χαλάσει, την πίστη του εν τέλει στη ζωή. Μια ταύτιση που δεν οδηγεί στην αρρώστια αλλά στην ευτυχία.
Κεντρική Ιδέα: Ο Έρικ ζει στο Μάντσεστερ (Αγγλία), στη ρουτίνα ενός ταχυδρομικού υπαλλήλου, στη σκιά των θαμμένων αναμνήσεων του, με μοναδική ευχάριστη συντροφιά τη καθημερινή “κατά φαντασίαν” παρουσία δίπλα του, του διάσημου Γάλλου ποδοσφαιριστή – ειδώλου του, από την εποχή της ευτυχισμένης του ζωής.
Κύριε ταχυδρόμε, έχεις κάτι για μένα
περιμένω γράμμα απ' τον αγαπημένο μου...
Στην ταινία αυτή, μεταφερόμαστε σε μια συνοικία στο Βόρειο Λονδίνο. Εκεί ζει ο Έρικ Μπίσοπ ένας φτωχός υπάλληλος των Ταχυδρομείων με τους δύο θετούς γιους του ο ένας των οποίων είναι μαύρος. Περνάει μια δύσκολη περίοδο στη ζωή του τσακισμένος από μια σοβαρή κατάθλιψη η οποία εκδηλώνεται με βίαιες αντιδράσεις μέσα στο σπίτι, με στιγμές ωστόσο εκτόνωσης από την “κατά φαντασίαν” παρουσία δίπλα του, του διάσημου ποδοσφαιριστή Ερίκ Καντονά – είδωλο που είχε από νέος: αυτός του μιλάει, τον συντροφεύει και ακούει τα βάσανα του δίνοντας του κουράγιο, αλλά εις μάτην, ο Έρικ δεν ακούει τυλιγμένος στη σιωπή του παρελθόντος του.
Νοέμβριος 25, Buenos Aires: Πεθαίνει αναπάντεχα από ανακοπή καρδιάς ο Diego Maradona (60) ο παγκοσμίου φήμης Αργεντινός ποδοσφαιριστής…
Ειδήσεις
Εξέλιξη σεναρίου: Μια μέρα ο αόρατος συνομιλητής του τον προτρέπει να ανοίξει το μπαούλο όπου κρύβει τις αναμνήσεις της παλιάς ζωή του: “ήρθε η ώρα” του λέει “να αντιμετωπίσουμε το παρελθόν, όσο οδυνηρό κι αν είναι”. Σιγά σιγά ο Έρικ αναβιώνει στο ίνδαλμα του τη ζωή του εξιστορώντας τα κύρια περιστατικά της:
Πως γνωρίστηκε με τη γυναίκα του, γιατί έφυγε από το σπίτι παρατώντας τη με ένα μωρό. Κάνοντας αναδρομές στο παρελθόν η ζωή του Έρικ προβάλει ανάγλυφα:
Ο χορός, τα μπλε παπούτσια, ο έρωτας με τη Λίλη, οι σχέσεις με τον σιδερά πατέρα του.
Το παρόν είναι όμως πάντα εδώ: οι συνάδελφοι του στο Ταχυδρομείο, οι παμπς όπου πίνουν άφθονες μπίρες και βλέπουν ματς. Στο σπίτι το ίδιο: τηλεοράσεις παντού αναμμένες με το ματς, όπου οι γιοι του με την παρέα τους βλέπουν το θέαμα και τρώνε έτοιμα φαγητά. Όμως μια μέρα ο Έρικ θα ανακαλύψει ένα κρυμμένο περίστροφο στο πάτωμα.
Ανατροπές σεναρίου: Αυτή είναι η αναπάντεχη εξέλιξη καθώς μαθαίνει πως ο γιος του έχει εμπλακεί σε μια συνοικιακή μαφία. Από την άλλη, η παράλληλη ιστορία της κόρης του με το εγγόνι που βγάζει βόλτα: αιτία για μια επανασύνδεση με την τέως γυναίκα του. Το παρελθόν αν και τυλιγμένο στο πέπλο της σκοτεινής απελπισίας έρχεται για να γίνει πιο φωτεινό το παρόν του Έρικ.
Κι αυτό οφείλεται στον ποδοσφαιριστή σκιά του Έρικ Καντονά – άσσο της Μάντσεστερ, είδωλο της νεανικής ζωής του Έρικ. Ναι είναι αλήθεια μας λέει ο σκηνοθέτης δια στόματος Ερίκ Καντονά: “τίποτε δεν χάνεται όλα μπορούν να κερδηθούν”. Ακολουθεί ένα κωμικό – προς το τέλος, κρεσέντο με τους συναδέλφους του Έρικ Μπίσοπ να εξουδετερώνουν τον μαφιόζο κάτοχο του πιστολιού που έκρυβε στο σπίτι ο γιος του Έρικ – με αστεία πλην όμως απειλητικά πλάνα στο πολυτελές σπίτι του εκβιαστή μαφιόζου.
Δημιουργικά δίδυμα στον κινηματογράφο: Πωλ Λάβερτι, Κεν Λόατς
Ο κινηματογράφος δεν μπορεί απλά να αντιγράφει τη ζωή. Πρέπει να δημιουργεί δική του άποψη για τη ζωή. Σήμερα δεν γίνονται ταινίες που να δημιουργούν άποψη. Ανησυχώ πολύ για το μέλλον του κινηματογράφου
Θόδωρος Αγγελόπουλος – Φεστιβάλ Κανών όταν προβλήθηκε η ταινία του “Η Αιωνιότητα και μια μέρα”
Ο Πωλ Λάβερτι (Paul Laverty) γεννήθηκε στην Ινδία, στην Καλκούτα, από πατέρα Σκωτσέζο και μητέρα Ιρλανδή. Στη Ρώμη τελειώνει τη Φιλοσοφική Σχολή στο Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο ενώ αργότερα στη Γλασκώβη τελειώνει τη Νομική Σχολή παίρνοντας το δίπλωμα του δικηγόρου για να εργασθεί σε μια μεγάλη νομική εταιρεία.
Στα μέσα των 80’s πηγαίνει στη Νικαράγουα όπου ζει εκεί τρία χρόνια δουλεύοντας σε ανθρωπιστικές οργανώσεις. Παράλληλα πηγαίνει στη κοντινή Γουατεμάλα και στο Ελ Σαλβαδόρ – κράτη αμφότερα που μαστίζονταν από εμφυλίους πολέμους.
Το 1984 κατά την εποχή (τρία χρόνια) που έζησε στο Λος Άντζελες, του απονέμεται το βραβείο του ιδρύματος Φουλμπράιτ (Fullbright Award), για την ανθρωπιστική δράση του.
Από την εποχή της Κεντρικής Αμερικής, ο Πωλ Λάβερτι, ξεκίνησε μια στενή συνεργασία με τον Βρετανό σκηνοθέτη Κεν Λόατς (Ken Loach) – αποτέλεσμα της οποίας υπήρξαν πολλά δυνατά κινηματογραφικά έργα με σενάριο δικό του ή συνεργασία: Ο άνεμος χορεύει με το κριθάρι, Το μερίδιο των αγγέλων, Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ, Sweet Sixteen . Σε σενάριο δικό του και η ταινία του 2009, “Αναζητώντας τον Έρικ” (Looking for Eric ).
“Χρειάζεσαι λίγη εκπαίδευση για να φέρεις πίσω τον έρωτα της ζωής σου”
Το να φαντάζεσαι ότι είσαι ο Γκάντι, ο Νέλσων Μαντέλα, ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο οποιοσδήποτε γνωστός άνθρωπος είναι κάτι που μπορείς να το κάνεις όμως το να ζεις δίπλα του, να μιλάς μαζί του, ν’ ακούς τις συμβουλές του – είναι κάτι που μόνο ο Έρικ μπορούσε να κάνει…
Φιλική συγκέντρωση συναδέλφων του Έρικ στην αρχή της ταινίας
Τίτλος: Αναζητώντας τον Έρικ (Looking for Eric)
Σκηνοθεσία: Κεν Λόατς (Ken Loach)
Σενάριο: Πωλ Λάβερτι (Paul Laverty)
Πρωταγωνιστούν: Steve Evets (Eric Bishop), Eric Cantona (τον ποδοσφαιριστή εαυτό του), Stephany Bishop (Lilly), Lucy-Jo Hudson (Sam)
Έτος: 2009
Είδος: Κοινωνικό, Κωμωδία
Διάρκεια: 116΄
Τόποι γυρισμάτων: Μάντσεστερ (Manchester, Αγγλία),
Τιμητικές διακρίσεις (κυριότερες):
Βραβείο Κάνες 2009 στον Κεν Λόατς για το σύνολο του έργου του (Ecumenical Prize Jury). Στόχος του βραβείου αυτού είναι να τιμήσει δουλειές ποιοτικού περιεχομένου που στοχεύουν στην ανάδειξη του μυστηρίου του βάθους της ανθρώπινης ύπαρξης σε ότι αφορά τραύματα και αποτυχίες όσο και τις ελπίδες.
Cannes, Prix Ecumenical Looking for Eric 2009, Dir. Ken Loach
Υποψηφιότητα Χρυσού Φοίνικα Κάνες 2009, European Film Awards 2009: Steve Evets Υποψηφιότητα Ευρωπαίου ηθοποιού
Αξιολόγηση: 💚💚💚💚
Δες το τρέιλερ της ταινίας εδώ
Λεπτομέρειες: (1)Στο κέντρο όπου ο νεαρός Έρικ γνωρίζεται με τη Λίλη παίζουν ροκ εντ’ρολ όπου φοράει το μπλε παπούτσια – χορεύοντας στο τραγούδι του Έλβις Blue Suede Shoes – σκηνή όπου ερωτεύονται με τη Λίλη.
(2) Στη φωτογραφία του τέλους με όλους τους πρωταγωνιστές φοράει τα ίδια με την παλιά εποχή μπλε παπούτσια.
(3) Πρέπει να τονισθεί ιδιαίτερα πως οι διάλογοι του έργου είναι στο ιδίωμα cockney, της Αγγλικής γλώσσας – με λίγα Γαλλικά όταν ο ταχυδρομικός υπάλληλος Έρικ μιλάει με το Γάλλο ποδοσφαιριστή Ερίκ.
