Hereafter
Σκηνοθεσία: Clint Eastwood
Σενάριο: Peter Morgan
Πρωταγωνιστούν: Matt Damon, Cécile de France
Έτος: 2010
Είδος: Μεταφυσικό Δράμα
Τιμητικές διακρίσεις (Κυριότερες): American Academy Awards Υποψηφιότητα 2011, για Όσκαρ, Ειδικά Εφέ, Donatello 2011 Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία
Ο Clint Eastwood πάντα ασχολήθηκε με “δυνατά” θέματα. Δύσκολη θεματολογία, αναβίωση μιας άλλης ατμόσφαιρας που είτε αναπαριστά μια άλλη εποχή —Letters from Iwo-Jima μ’ ένα σκληρό ανελέητο τρόπο, είτε τη σύγχρονη —”HereAfter” προσπαθώντας να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα ή καταστάσεις που υπάρχουν αναμφίβολα στη ζωή όλων μας. Με το τελευταίο εγχείρημα προσπαθεί να δώσει μια απάντηση στο αναπάντητο ερώτημα “τι γίνεται μετά την αναχώρηση απ’ αυτή τη ζωή”, “Υπάρχει άλλη ζωή; Μπορούμε να επικοινωνήσουμε μ’ αυτούς που έχουν ήδη φύγει;” η πρώτη ερώτηση αναφέρεται στο μέλλον η άλλη στο παρόν. Για το παρελθόν το μέντιουμ πρωταγωνιστής, Matt Damon, ρωτάται αν μπορεί να έρθει σε επαφή με πρόσωπα που άφησαν φεύγοντας στους αγαπημένους τους ανθρώπους δυσβάσταχτες πληγές.
Τα τρία πρόσωπα πλέκουν τον ιστό της αράχνης μαζί με τον ήρωα – μελετητή και γνώστη του παρελθόντος που καλείται να βοηθήσει: Ο Αμερικάνος με τις υπερφυσικές δυνατότητες, ο Γάλλος δημοσιογράφος κι ένας Άγγλος νεαρός, που και τους τρεις άγγιξε με τον έναν ή άλλον τρόπο θάνατος στροβιλίζονται γύρω από τον ύστατο επισκέπτη που φεύγοντας —αλίμονο, κλείνει την πόρτα πίσω του αφήνοντας σε μόνο στο υπέρτατο σκοτάδι.
Η ταινία δεν δίνει απαντήσεις —πράγμα αδύνατον γιατί απαντήσεις δεν υπάρχουν γιατί κανένας δε γύρισε πίσω να μας πει. Ωστόσο ένα μέντιουμ σίγουρα μπορεί να επικοινωνήσει με τους εκλιπόντες αν είναι του διαμετρήματος ενός Τανάγρα, μιας Κικίδου και πάλι πολύ δύσκολα με αμφίβολη εντοπισμιότητα ως προς το αν επικοινωνεί με το πρόσωπο που του έχει ζητηθεί ή με κάτι αόριστο και αμφίβολο.
Για μια ακόμη φορά η ταινία του Clint Eastwood προσπαθεί να απαντήσει σε ερωτήματα που a priori ούτε τολμάει κανείς να θέσει στον εαυτό του ξέροντας για το μάταιο, το αμφίβολο, το οδυνηρό ενός τέτοιου εγχειρήματος. Ωστόσο η απώλεια είναι παρούσα σε κάποιες στιγμές όλων, ο πόνος από αυτήν είναι βαθύς και ο σκηνοθέτης προσπαθεί να αναβιώσει αυτό το κλίμα.
Το Here After, η Ζωή μετά, καταδύεται στον κόσμο του άγχους, του βιωμένου πόνου από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, στο βαθύτερο επίπεδο της ύπαρξης που ενώ ξέρει το αδυσώπητο ερώτημα “τι θα απογίνω μετά;” δε τολμά ούτε να το σκεφτεί υψώνοντας μια επίπλαστη βεβαιότητα που δεν πονά, δε λυγίζει —πως θα είναι αιώνια, πως δε θα βιώσει ποτέ το αναπόφευκτο.
Clint Eastwood’s “Hereafter” IMDB —Official Site Hereafter —”Υπό το φως των Άστρων” σχετικό Αφήγημα: Άγγελος Τανάγρας