Ο Νίκος Καζαντζάκης, στην Αίγινα σε ώρες ανάπαυσης και περισυλλογής δίπλα από μια ξερή φυστικιά. Μάρτης 1931, τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη του επίσκεψη (1927). Έκτοτε την αγάπησε και όνειρο του ήταν να διαμένει εκεί. “Κοντά με την Αθήνα για τη διεκπεραίωση τρεχουσών υποθέσεων, μακριά για την απαιτούμενη απομόνωση” συνήθιζε να λέει.